مراسم اهدای جوایز برگزیده گان چهارمین جشنواره رسانه های استان خوزستان با حضور مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان و مدیر خانه مطبوعات استان برگزار و از منتخبین این دوره تقدیر شد.

پایگاه خبری کاوش اخبار در چهارمین جشنواره رسانه های خوزستان سه رتبه برتر را کسب و در جمع رسانه های برتر استان قرار گرفت.

وقتی مسائل به حال خود رها و حل نشوند انباشتگی به وجود می آید و در یک چنین روزی اثرات سیستم گونه خود را نشان می دهد و نتیجه آن همین می شود که در اوج بیماری کرونا که روزانه تعداد قابل توجهی را به کام مرگ می کشاند اقتصاد کشور جواب نمی دهد.

کاوش اخبار، مرتضی آژند*: تفاوت از زمین تا آسمان است، در گوشه های از دنیا کشورهایی که زنان مدیریت آنها را بر عهده داشته اند بهترین عملکرد را در مقابله با بیماری کرونا از خود بجا گذاشته اند و جواب اعتماد مردم کشورشان به خود را داده اند و در گوشه ای دیگر، در خوزستان؛ […]

کاوش اخبار؛ مرتضی آژند: در کوی سیاحی، خیابان خاکی فلاح، فرعی ششم؛ خانواده مستاجر نشین حیدری به عزای کودک یکساله خود نشسته اند، صدیقه در جوی جدولی رو باز جلوی خانه که حدود ۴۰ سانتی متر عمق داشت و پر شده بود از فاضلاب و آب گندیده بد بو غرق شد و جنازه او را از […]

خیلی سخت بود، هرشب یکی از بیماران تخت های کنارم علی رغم انجام عملیات احیاء فوت می کرد و صدای چرخ ارابه های مرگ و کاورهای زیپ دار را که جنازه را در آن می گذاشتند می شنیدم.

تصاویر منتشره از کوی سیاحی آیینه سال ها برنامه ریزی و مدیریت شهری در اهواز است و می گوید اهواز یک شهر ضد عدالت اجتماعی است که متولیان آن اگر کاری از دستشان ساخته بود تنها برای طبقه و مناطق برخوردار انجام داده اند و در مناطق حاشیه ای و کم برخوردار تمایلی به توزیع تاسیسات و تجهیزات زیربنایی و خدمات و امکانات رفاهی نداشته اند.

ظاهرا عادت شده که هر تجمع و اعتراضی صورت می گیرد سریع یکی دو جین برچسب به مردم چسبانده شود تا آنها از درخواست و مطالبه ای که دارند عقب نشینی کنند و گویا این برچسب زدن ها به یک ابزار تبدیل شده تا مدیران از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند.

سوغات کرونا مرگ است و چنان در استان در حال گسترش است که صدای مرگ شنیده می شود.

ساعت از ۹ صبح گذشته بود ک آمبولانس سوم آمد، مانند یک کار تکراری آمبولانس و تابوت را ضدعفونی کردند، جسد را درآوردند و به غسالخانه بردند و منتظر نشستند تا کارهای غسل و کفن کردنش تمام شود. آنقدر سکوت بود که صدای گنجشک های بر درخت نشسته هم شنیده می شد و نه انگار که در همین یک ساعت سه نفر را در این مکان غسل داده اند.

این نوع مردن سراسر بدبختی است، اگر بدبختی نبود حداقل مثل مرگ های دیگر خاکمان می کردند. می گویند دو سه متری زمین را می کنند و با تابوت، کیسه مخصوص و آنچه رعایت مسائل بهداشتی می خوانند به آن گور عمیق پرتت خواهند کرد.

این نه نافرمانی مدنی است و نه یک دهن کجی به سیاست های جاری جامعه، این صرفا خروجی یک سیستم آموزشی بد است که افراد مسئولیت پذیر و قانونمندی را حتی در امور ابتدایی و همه گیر تربیت نمی کند و به آنها اجازه می دهد این جهل در امور را در مسائل مختلف جامعه داشته باشند.

چه شیوه کار منحصر به فردی هم دارد این کرونا، چه ضد اجتماع است این ویروس، چه ضد جامعه، چه سبک زندگی منحصر به فردی را تبلیغ می کند. تنها باشی و قرنطینه با تو کاری ندارد، در جمع باشی و جامعه به تو حمله می کند. گویا هوشمند است، آمده تا فرهنگ ها را بشکند تا جامعه را به زانو دربیاورد.

ما باید بیشتر از چینی ها Jiayou بخوانیم، بیشتر فریاد بزنیم چرا که هوای هم را کم داشته ایم، دست های هم را کم گرفته ایم. چرا که تمرین با هم بودن در بحران نکرده ایم.

یک فوتبال بود، یک دلخوشی و یک نود، برای خیلی ها که یک تلویزیون بود و یک نود. اما با آن چه کردند؟ یک نفر آمد و از راه نرسیده آن را تعطیل کرد. خوشش نیامد در شبکه ای که او مدیر و مالک است یک نفر و یک برنامه باشد که از او معروف تر و محبوب تر است و از او به عنوان مجری مردمی نام ببرند.

شرایط خسته کننده ست و خسته هم شده ایم از اینکه تنها راوی غم و درد مردم باشیم، از اینکه نمی دانیم دنبال یک لقمه نان باشیم یا از این نگران باشیم که باد، باران و خاک و آفتاب قرار است چه به روزمان بیاورد. سخن دراز است و گلایه بسیار؛ اما ما را هر چه هست دگر حوصله ای نیست که نیست!

اگر جوان بودن به این است که حتی شرایط بد جامعه که خود یکی از مسببان آن بوده را درک نکنی و طنزت گرفته باشد و به دنبال دیده شدن با هر کیفیتی باشی، تنها باید خواند؛ از طلا گشتن پشیمان گشته ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید.

“اگر می خواستم می توانستم”؛ به این معنی است که اگر من فلان کار را انجام نمی دهم دلیل بر ناتوانی ام نیست و از بلد نبودن و نتوانستنم هم ناشی نمی شود. این جمله می گوید من در عین توانایی هایی که دارم، خودم انتخاب کرده ام که این کارها را که با معیارهای اخلاقی و قانونی ام سازگاری ندارد انجام ندهم.