سوغات کرونا مرگ است و چنان در استان در حال گسترش است که صدای مرگ شنیده می شود.
مرتضی آژند*: بررسی های آماری کرونا در یک هفته گذشته نشان می دهد که ۱۴ هزار ۸۰۸ نفر در کشور به کرونا مبتلا و ۳۹۵ نفر فوت شده اند، در همین بازه زمانی نیز ۳ هزار و ۱۴۰ نفر در خوزستان مبتلا و ۸۵ نفر فوت کرده اند که نزدیک به یک پنجم آمار مبتلایان و فوتی ها در کل کشور بوده است.
این آمار خود به اندازه کافی گویای آن است که خوزستان از چه وضعیت بحرانی در کشور برخوردار است و دیگر نیازی ندارد که بر سر بحرانی بودن یا نبودن وضعیت استان بحثی صورت بگیرد به خصوص اگر بدانیم که طبق گفته سخنگوی وزارت بهداشت، در ۱۲ استان موارد فوتی صفر شده است.
وقتی تعداد مبتلایان روز به روز در حال افزایش است و ۸۴۳ بیمار بستری در استان وجود دارد باید این انتظار را هم داشت که به مرور سطح خدمات رسانی به بیماران کاهش پیدا کند و تجهیزات جوابگوی حجم بیماران نباشد و کادر درمانی که از شروع این بحران در بیمارستان ها هستند دیگر تاب و توانی برای مقابله با بیماری نداشته باشند.
حدود ۹۰ روز است که کادر درمانی با استرس ناشی از بیماری در محیط های بیمارستان ها مشغول فعالیت هستند و اگر ربات هم باشند طبیعی بود که خسته و از کار افتاده شوند و نیاز به فرصتی دارند تا تجدید قوایی کرده و به کار برگردند، به ویژه وقتی در کنار خستگی های جسمی، خستگی های روحی ناشی از مرگ همکاران و ترس از مبتلا شدن و انتقال به خانوداه را هم باید تحمل کنند.
تعداد مبتلایان و فوتی ها در یک رابطه مستقیم رو به افزایش است و تجهیزات بیمارستان و کادر درمانی رو به فرسایش می روند و طبیعی است که در چنین شرایطی کیفیت خدمات رسانی دیگر توان جمعیت بیمار را نداشته باشد. مساله ای که می توان با جایگزینی کادر درمانی از دیگر نقاط سفید استان و کشور آن را برطرف کرد تا نیروهای شاغل در بیمارستان های کرونایی استان، فرصت استراحت و تجدید قوا برای ادامه راه داشته باشند.
این مساله وقتی حیاتی تر است که کورسوی امیدی در کنترل بیماری دیده نمی شود و برنامه های ستاد مدیریت مقابله با کرونا در استان از انسجام و راهبرد مشخصی برخوردار نیست و با محدودیت و رفع محدودیت هایی که راه انداخته اند و رعایت نکردن مردم آتش بیماری گسترده تر شده است، یک روز استان را یک هفته تعطیل می کنند و روز دیگر در آستانه عید که مشخصه آن خرید و دید و بازدید است، از حذف محدودیت ها و بازگشایی بازار صحبت می کنند.
شاید در پاسخ به چرایی بازگشایی بازار و رفع محدودیت در روزهای منتهی به عید فطر بگویند که در خوزستان ملاحظاتی وجود دارد اما وقتی برای مقابله با کرونا بعد از ۴۰ سال برای اولین بار برگزاری روز قدس لغو می شود و حتی مراکز مذهبی هنوز بازگشایی نشده اند، صحبت از وجود برخی ملاحظات، به طنز شبیه می ماند.
یک ضعف دیگری که این ستاد دارد به صحبت ها و نظرات از روی مسئولیت رسانه ها و کارشناسان توجه نمی کنند و شاهد آن هم همین باشد که خطر بازگشایی سه ساعته ادارات و بانک ها را گوشزد کرده بودند اما توجهی نکرده اند و علی رغم اینکه با گزارش های میدانی و تصویری در روز اول عمق بد بودن این تصمیم و ازدحام جمعیت در بانک ها، دفاتر پیشخوان و نهادهای خدماتی را نشان داده اند ولی باز هم به آن اعتنایی نکردند و برای روز دوم همان سیاست را اجرا کردند که نتایج آن در آینده مشخص می شود.
تصمیم های ستاد مدیریت کرونا بیشتر به همین تبلیغ های آموزش یادگیری زبان در ۲۴ ساعت یا سمینارهای موفقیت و پول دار شدن در کوتاه مدت می ماند که انتظار دارند بدون زحمت و برنامه در مدت کوتاهی با برنامه های بدون انسجام، بیماری را کنترل کنند. آنها هیچ وقت نخواستند که همین تعطیلی های مقطعی باری به هر جهت را، پیوسته برای دو هفته اجرا کنند تا استان از این وضعیت رهایی یابد.
آنها نه تنها برنامه های اقتصادی برای حمایت از کسب و کارهای تعطیل و نیازمندان تدوین نکرده اند بلکه حتی واقعیت های اجتماعی و بومی خوزستان را نادیده گرفته اند و برای جمعیت روستا شهری خوزستان با بافت قبیله ای و عشیره ای و روابط اجتماعی در هم تنیده با آیین های محلی مبتنی بر جمعیت؛ برنامه ای نداشتند تا با فرهنگ سازی و آموزش های لازم و تداوم این برنامه ها آنها را برای مقابله با بیماری هوشیار کنند.
کرونا همانگونه که کسی را از آمدنش خبر نکرد و در هر جهش جمعی را قربانی کرده است از رفتنش هم خبری در دسترس نیست و حتی ممکن است روزهای بدتری را هم تدارک دیده باشد و اگر بخواهیم با همین خوش خیالی با آن برخورد کنیم و کادر درمانی تقویت نشود و مردم با برنامه های آموزشی مجاب به رعایت کردن موارد بهداشتی نشوند مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظار همه ما باشد.
سوغات کرونا مرگ است و چنان در استان در حال گسترش است که صدای مرگ شنیده می شود، کرونا زنده ماندمان را نشانه رفته و این حق و وظیفه ما است که نسبت به کنترل آن حساسیت بیشتری به خرج بدهیم و در کنترل آن کوتاهی نکنیم. این دیگر بحث بیکاری، ریزگرد و قطعی آب نیست که از کنار آن به سادگی عبور کنیم و مسئولان این انتظار را داشته باشند که به آن عادت بکنیم و دم نزنیم.
* مدیر مسئول سایت کاوش اخبار
