بر خلاف دوره های گذشته انتخابات که برنده رقابت از قبل قابل پیش بینی بود در این دوره از انتخابات مجلس برنده ای قابل پیش بینی وجود ندارد و گویا در این دوره تحولات و اتفاقات روزهای منتهی به رای گیری تعیین خواهد کرد چه کسانی راهی بهارستان می شوند.

با وجود یک هفته مانده به آغاز تبلیغات رسمی انتخابات کماکان همان سردی و یخ زدگی بر فضای انتخابات حاکم است و گویا یکی از بلاتکلیف ترین انتخابات کشور در حال شکل گیری است.

ظاهرا در حالی که مسئولان، همچنین رسانه‌ها در تلاش برای اطلاع‌رسانی درباره کروناویروس و کاهش عوارض بروز احتمالی آن هستند، یک نکته مغفول مانده؛ آن هم استفاده از وسایل مشترک مانند قلیان است که سهم بالایی در انتقال انواع ویروس‌ها دارند.

ما باید بیشتر از چینی ها Jiayou بخوانیم، بیشتر فریاد بزنیم چرا که هوای هم را کم داشته ایم، دست های هم را کم گرفته ایم. چرا که تمرین با هم بودن در بحران نکرده ایم.

طرحی که قرار بود مشکل آب آشامیدنی شهرهای آبادان و خرمشهر را برطرف کند حالا به دو سال نرسیده در آبرسانی با مشکل مواجه شده و به گفته ی مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان علی رغم اینکه هزینه های بسیاری برای تاسیسات کانال غدیر صرف شده اما توانایی تامین آب مورد نیاز شهرستان های اهواز، آبادان، خرمشهر، شادگان و دشت آزادگان را ندارد.

گستردگی آبگرفتگی های آذرماه و خسارتی که به مردم وارد شده آنقدر بزرگ هست که نمی توان از کنار این ادعا که خرابکاری شده به سادگی گذشت و آن را تنها یک گفته تلقی کرد.

در این شهر و استان تا دلتان بخواهد از اقتصاد و سیاست حرف زده شده و نمایشگاه برگزار کرده اند شاید وقت آن رسیده که بیشتر به فرهنگ اعتبار دهیم و شاید ریشه مشکلات این استان با برگزاری مراسمات فرهنگی و نمایشگاه هایی از جنس کتاب از بین برود و آگاهی و مطالبه گری بین مردم همه گیر شود.

با این همه فرمایش و اختلاف در امر مدیریت شهری، آیا هنوز برای کسی هم سوال است که چرا اهواز و دیگر شهرهای خوزستان به جای آباد شدن به سمت ویرانه شدن در حرکت هستند؟ تنها باید گفت بد به حال این مردم که اموراتشان درگیر مدیرانی شده که بجای تعامل و هماهنگی در پاسخگویی و حل کردن مشکلات، راه حل را در فرار مقصر جلوه کردن دیگری می بینند.

مردم ما چه گناهی دارند که باید در شهر اهواز با این محرومیت ها زندگی کنند، نمایندگان باید حق مردم را از وزارت کشور بگیرند صدای ما که در شورای شهر از استان بیرون نمی رود.

یک فوتبال بود، یک دلخوشی و یک نود، برای خیلی ها که یک تلویزیون بود و یک نود. اما با آن چه کردند؟ یک نفر آمد و از راه نرسیده آن را تعطیل کرد. خوشش نیامد در شبکه ای که او مدیر و مالک است یک نفر و یک برنامه باشد که از او معروف تر و محبوب تر است و از او به عنوان مجری مردمی نام ببرند.

یک عضو شورای شهر اهواز در رابطه با شروع عملیات اجرایی تقاطع غیر همسطح میدان دانشگاه و میدان جمهوری، گفت: به عنوان رییس کمیسیون عمران قطعا برای من تکمیل پروژه ها اولویت دارد اما نظر شهرداری و اکثر اعضای شورا براساس این رویکرد بود که این پروژه ها می تواند نمونه ای از سرعت کار در انجام پروژه ها باشد.

با فرض اینکه ۱۰ میلیارد دلار برای طرح های اشتغالزا به استان تعلق گرفته باشد که رقم بسیار بالایی است و اگر واقعا تخصیص داده شده باید پرسید این پول کجا رفته است اما حتی اگر این ۱۰ میلیارد دلار را هم نادیده بگیریم بطور کلی بودجه هایی که وارد خوزستان شده بسیار بیشتر از شدت معضلات و وضعیتی است که در استان شاهد آن هستیم .

من در تشییعی که سر و ته جمعیت آن را نمی دانم به کجا وصل بود دیدم که چگونه مردم چون فرزندی یتیم در سوگ پدر می گریستند و آنچنان دل کندن برایشان سخت بود که حتی بعد از به پرواز درآمدن هواپیمای حامل پیکرهای شهید نه دلشان به رفتن بود و نه کمر شکسته اجازه می داد که بلند شوند.

اهواز تاکنون چنین جمعیتی به خود ندیده بود و از میدان مولوی تا چهار راه آبادان جایی برای سوزن انداختن نبود و خیابان اطراف و منتهی به این مسیرها نیز مملو از جمعیت شده بود.

مهر ماه سال ۹۶ بود که ریزش کوه در منطقه حاشیه نشین منبع آب جان ۲ کودک (شقایق و شادمهر) را گرفت و از آن تاریخ بحث انتقال ساکنان منطقه حادثه خیز و منازل در معرض خطر منبع اّب اهواز پر رنگ تر شده است، سال گذشته نیز ریزش کوه باعث شد تا تعدادی از واحدهای این منطقه تخریب و ساکنان آن به شهر جدید رامین بروند اما خود این انتقال ساکنین به شهر به رامین نیز با حاشیه هایی همراه بود و و ساکنین منتقل شده از نبود امکانات و خدمات و حتی بلاتکلیفی در مالکیت منازل گلایه داشتند.

شرایط خسته کننده ست و خسته هم شده ایم از اینکه تنها راوی غم و درد مردم باشیم، از اینکه نمی دانیم دنبال یک لقمه نان باشیم یا از این نگران باشیم که باد، باران و خاک و آفتاب قرار است چه به روزمان بیاورد. سخن دراز است و گلایه بسیار؛ اما ما را هر چه هست دگر حوصله ای نیست که نیست!

وقتی جنگ تمام شد در جامعه جریان نوظهوری به وجود آمد و برخی انقلاب را جور دیگری تفسیر کردند، تفسیر دیگری از شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی ارائه شد که این ها با هم رقابت پیدا کردند به همین دلیل از آن زمان تا کنون هر چه جلوتر می رویم ریزش در مفهوم انقلابیون داریم و این سوال در اینجا مطرح است که چرا انقلاب نمی تواند بدنه ی اجتماعی خود را حفظ کند؟

مجری مطالعات سند ارتقای وضعیت زنان و خانواده خوزستان گفت: در مسائل مربوط به زنان مسئولان دستگاه ها می گویند بودجه برای این حوزه نداریم، حتی زمانی که بودجه به طور خاص برای زنان تعلق می گیرد مانند حوزه ی ورزش استانی، این بودجه دیده نمی شود و در نهایت صرف ورزش آقایان می شود.