پس از برگزاری چند جلسه و اختلافات فراوان بین احزاب اصلاح طلب خوزستان، اعضای حقیقی شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان استان انتخاب شدند.

بر اساس شنیده ها شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان خوزستان حال و روز خوشی را سپری نمی کند و اختلاف ها و منیت ها باعث شده تا خروجی قابل قبولی از این شورا بیرون نیاید و حتی به استعفای یکی از اعضای رابطین استانی شورای عالی منجر شود.

کشور و استان خوزستان همیشه از تضاد بین اشخاص رنج برده و می‌برد. اصولا وقتی اختلافات جنبه‌ی شخصی پیدا کند (یا نمود بیرونی آن این‌چنین باشد) دیگر مباحثه اصولی و استدلالی و نقد گفتمانی جایی نخواهد داشت و تمامی یادداشت‌ها و بیانیه‌ها، له یا علیه یکی از این اشخاص به کار برده می‌شود.

باید پرسید آیا کسانی که پایِ ثابت هجمه‌های دامنه‌دار به کنش‌گران اصلاح‌طلب بوده اما به اصول‌گرایان که می‌رسند، دم فرو می‌بندند را باید اصلاح‌طلب نامید؟ آیا این عده فراموش کرده‌اند که در دوران مدیریت اصول‌گرایان چه بر سر ایران آمده که چنین خصمانه توپخانه‌شان را به سوی اصلاح‌طلبان نشانه گرفته‌اند؟ آیا نباید در صداقت این مدعیان اصلاح‌طلبی تردید کرد؟ انتقاد از کنش‌گران شاخص اصلاح‌طلب البته نه تنها هزینه‌ای در پی ندارد که اتفاقاً با استقبال براندازانِ خارج‌نشین و حمایت‌های بی‌دریغ اصول‌گرایان روبرو خواهد شد.در این رابطه باید پرسید آیا این مدعیان اصلاح‌طلبی آن‌قدر شجاعت و صداقت دارند که هر از گاهی اصول‌گرایان را نیز مورد نقد قرار دهند؟

اصلاح طلبی با هیاهو، تخریب، درگیری درون گروهی و برون گروهی سازگار نیست. رفتاری که متاسفانه در این ایام به وفور در استان خوزستان مشاهده شد.کسانی که داعیه‌دار جریان اصلاح طلبی شده‌اند و در تلاش‌اند که هر چند به اشتباه اما خود را مصلح اجتماعی قلمداد کنند، در کمال وقاحت زبان توهین به روی اساتید دانشگاه و نخبگان این جریان گشوده‌اند.