این چه شهری است، چه مدیریتی است، آیا دستگاه نظارتی وجود دارد که به داد این مردم برسد و حق تضییع شده آنها را از این سازمان های عریض و طویل بگیرد. کسی هست که برای یکبار به این منم منم کردن ها سازمان ها در اهواز پایان دهد و یکبار هم که شده آنها را با هم هماهنگ کند و از بخشی کاری جلوگیری کند.
هر از گاهی در این کلانشهر روستا منظره اهواز مسائلی رخ می دهد که عجیب و دور از ذهن است و برای این همه سوءمدیریت و فشل کاری، آدمی نمی داند یقه چه کسانی را بگیرد و صاحب این شهر چه کسی است که بتواند به او پناه ببرد و شکایت کند.
به گزارش کاوش اخبار، یکی از مناطق پرجمعیت، نوساز و حاشیه ای شهر اهواز کوی مهدیس است که هر روز با مجوزهای آنچنانی که پول خوبی هم برای آن پرداخت می شود ساختمان های جدیدی در آن در حال قد برافراشتن هستند اما هیچگونه خدماتی به آن داده نمی شود و مانند جزیره ای جدا افتاده است که مردم آن فراموش شده اند.
در مهدیس خیابان ها همه خاکی هستتد و مردمی که باور کرده اند شهرداری به آنها خدمات نمی دهد و شاید هم در قد و قواره خدمات رسانی نباشد خود دست بکار شدند با جمع آوری پول، سرباره فولاد خریدند و در خیابان ها ریخند تا بتوانند از خیابان های پر از چاله چوله بارانی در امان باشند.
همین که مردم کم برخوردار، سرباره فولاد خریدند و وضعیت خیابان ها را کمی بهتر کردند شرکت گاز آمده است حدود یک، یک و نیم متر خیابان را کنده است و در کمال ناباوری سه روزی می شود که آن را به همان حالت رها کرده و رفته است. نه مردم می توانند ماشین های خود را از خانه بیرون بیاورند و نه می توانند داخل خانه ببرند و باید مراقب آنها در خیابان که امنیتی نیز ندارد باشند. آنها حتی باید نگران باشند که بچه ها داخل مسیر حفر شده لوله گاز نیفتند.
روز چهارشنبه پیمانکار یا دستگاه متولی خیابان را حفر کرده و بعد از لوله گذاری آن را رها کرده است و به این بهانه که پنج شنبه و جمعه تعطیل است برنگشته است مسیرحفر شده را پر کند و خیابان را برای تردد باز کند. یعنی یک دستگاه برای یک کار چند ساعته زندگی چندین خانوار را با سختی مواجه کرده و رفته است تا شنبه روزی بیاید و هر وقت که کیفش کشید ادامه کار را انجام دهد.
این چه شهری است، چه مدیریتی است، آیا دستگاه نظارتی وجود دارد که به داد این مردم برسد و حق تضییع شده آنها را از این سازمان های عریض و طویل بگیرد. کسی هست که برای یکبار به این منم منم کردن ها سازمان ها در اهواز پایان دهد و یکبار هم که شده آنها را با هم هماهنگ کند و از بخشی کاری جلوگیری کند.
همین مدیریت های فشل در اهواز است که هر روز یک سوژه جدید به دست رسانه ها می دهد و کاری کرده است که در کشور به چشم ترحم به اهواز نگاه کنند و هر روز گروهی کشوری وارد این شهر می شوند تا خسارت آب بارانی، رعد و برقی چیزی را اندازه گیری کنند.
گناه این مردم چیست که گرفتار این شهر بی صاحب شدند و حتی وقتی خود دست به اقدامی می زنند تا وضعیت زندگی شان را کمی بهبود ببخشند، یک سازمانی پیدا می شود که آن را بر سرشان خراب کند و برود تا شنبه بیاید.
