سرگیجه از سخنان متناقض مسئولین در سیل خوزستان
سرگیجه از سخنان متناقض مسئولین در سیل خوزستان

آیا با تکرار ضربآهنگ بی سابقه بودن حجم آب های موجود می توان بر انبوهی از معضلات و مشکلات سرپوش نهاد. کافی است گشت و گذاری در خوزستان بزنید و شب هنگام پای صحبت مسئولان استانی و کشوری بنشینید آن گاه دچار نوعی گیجی خاص خواهید شد که آن چه دیده اید با آن چه می گویند از چه جهت دچار هیچگونه همخوانی و همطرازی نمی شود!؟

رضا بردستانی : اطلاع رسانی درست و به موقع، اصلی ترین وظیفه رسانه است که می‌تواند در ابعاد گوناگون مورد بحث و بررسی قرار گیرد. این اطلاع رسانی درست و به موقع در هنگامه بروز بلایای طبیعی و فاجعه‌ها‌ی انسانی می‌تواند نقش مهمی در کاهش تلفات و ضرر و زیان‌ها‌ی مالی داشته باشد کما این که یکی از مسئولان استان لرستان که اجازه نداد نام و عنوان او را اعلام کنیم به صراحت گفت: «رسانه‌ها‌ در پیشگیری تبدیل سیل لرستان به یک فاجعه در ابعاد ملی جلوگیری کردند.» و در ادامه توضیح داد شبکه‌های مجازی و کانال‌ها‌ی تلگرامی نقش موثرتری بر عهده داشتند با این توضیح که مردم چندان اعتمادی به خبرهای منتشر شده از سوی برخی رسانه‌ها ندارند! پس وقتی می‌گوییم اطلاع رسانی درست و به موقع، اصلی‌ترین وظیفه رسانه است؛ رسانه در معنای عام آن مد نظر است و نه فقط رسانه‌ها‌ی حرفه‌ای حتی اگر رسانه به سیاه نمایی، بزرگنمایی و خودنمایی متهم و محکوم شود!

در سفری که به مناطق سیل زده ی لرستان (پلدختر و معمولان) و خوزستان داشته‌ام؛ مشاهده وضعیت موجود این احساس را عمیقاً در من به وجود آورده است که چنانچه به همین وضعیت خواسته باشند با سیلاب‌ها‌یی که تقریبا ۴۰ درصد استان خوزستان را شامل شده، برخورد کنند، طی روزهای آینده، دیگر نباید منتظر شنیدن خبرهای تقریبا خوب از این استان باشیم.

علاوه بر خبر بارندگی‌ها‌یی که تا اوایل اردیبهشت پیش بینی شده، حرکت آب‌ها‌ی ناشی از بارندگی‌ها‌ی اخیر از سوی استان‌ها‌ی ایلام و لرستان به طرف خوزستان این واقعیت را پیش روی ما قرار می‌دهد که به‌دلیل عدم پیش بینی‌ها‌ی لازم طی سال‌ها‌ی گذشته و عدم ساخت کانال‌ها‌ی مهارکننده (منهای ساخت‌وسازهای شکل گرفته در حواشی رودخانه‌ها‌ و مسیل‌ها‌)، همزمان با تکمیل ظرفیت سد‌ها‌ی کرخه و دز و طغیان رودخانه‌ها‌ی استان خوزستان(از دز و کرخه گرفته تا کارون و دیگر رودها)، بخش‌ها‌ی غربی این استان از‌اندیمشک و دزفول در شمال غربی تا خرمشهر، شادگان و آبادان در جنوب غربی این استان در معرض آبگرفتگی‌ها‌ی ویران‌کننده قرار خواهد گرفت که در این میان، افزایش بیش از حد آب در رودخانه‌ها‌ی مذکور باعث به خطر افتادن شهر اهواز نیز خواهد شد.

وضعیت جغرافیایی مناطق غربی استان خوزستان این وضعیت را تشدید می کند از آن جهت که آب های روان که چیزی فراتر از یک سیل هستند در حال دور زدن دائمی اطراف برخی شهرها هستند که در این میان برخی شهرهای کوچکتر که در سواحل رودخانه ها قرار دارد و نیز روستاها، دچار ویرانی فاجعه بارتری خواهند شد.

این حجم آب ناشی از بارندگی باشد یا رهاسازی طبیعی برخی از سدهای بزرگ؛ چندان تفاوتی ندارد مهم آن است که رودخانه ها، کانال ها، مسیل ها و کلا روستاها توان انتقال و جا به جایی روان آب ها را نخواهند داشت و تا این لحظه نیز اگر مقاومتی صورت گرفته صرفاً مقطعی و منطقه ای بوده و در هم ریختگی کمک رسانی ها و مدیریت وضعیت جاری باعث شده از آینده ای که پیش روی همگان قرار دارد غافل شوند.

بر اساس مشاهدات میدانی، چنان چه اخبار و پیش بینی ها، مبنی بر افزایش بارندگی طی روزهای آینده صحت داشته باشد، هر میزان آبی که به مقدار فعلی افزوده شود کار را برای امداد رسانان، نیروهای عمرانی و ساکنان محلی به شدت سخت خواهد کرد و دیگر مسئله با تخلیه چند روستا فیصله پیدا نخواهد کرد.

در حال حاضر و بر اساس وضعیت نقشه های هواشناسی، بخش هایی از اندیمشک، برخی مناطق دزفول، بخش هایی از شوشتر، تمام شوش، دشت آزادگان، اهواز، خرمشهر و آبادان در معرض خطر جدی قرار دارند و وضعیت فعلی که چندان نیز خوشآیند نیست! بدتر خواهد شد. در این میان روستاهایی که یا تا این لحظه زیر آب رفته اند یا در محاصره آب قرار دارند به گونه ای خواهد شد که دیگر تردد با قایق حتی مقدور نخواهد بود.

اگرچه معتقدیم نباید با اطلاع رسانی های احساسی تنش و ترس ایجاد کرد اما ساده انگاری و دلداری دادن های بی دلیل هم می تواند وضعیتی که تا این لحظه کج دار و مریز مدیریت شده، از کنترل خارج شود و فاجعه ای عظیم در برابر دیدگان همه قرار دهد.

خوزستان که سال های قبل دچار ریزگردها و بی آبی شده بود این بار دچار سیلی ویرانگر شده است و این مسائل دست به دست هم داده تا یکی از قطب های مهم کشاورزی ایران تا مدت ها از گردونه تولید محصولات خارج شود که همین امر بر میزان تولید گندم، جو، ذرت و دیگر اقلام مهم کشاورزی تاثیری تاثیرگذار برجای نهد که برای این خلا حتمی نیز باید چاره ای پیشگیرانه اندیشیده شود.

هر بار رو در رو شدن با کشاورزانی که اینک زمین‌های کشاورزی آنان زیر چند متر آب قرار دارد این پرسش را در ذهن به وجود می آورد که آیا این گونه مسائل قابل پیشگیری نبود؟

آیا با تکرار ضربآهنگ بی سابقه بودن حجم آب های موجود می توان بر انبوهی از معضلات و مشکلات سرپوش نهاد. کافی است گشت و گذاری در خوزستان بزنید و شب هنگام پای صحبت مسئولان استانی و کشوری بنشینید آن گاه دچار نوعی گیجی خاص خواهید شد که آن چه دیده اید با آن چه می گویند از چه جهت دچار هیچگونه همخوانی و همطرازی نمی شود!؟