آقایان، در روزهایی که شرایط تحت کنترل بوده و مسیر بازدید و جلسه را تکرار می کردید ۱۱۰ روستا در خوزستان تخلیه شده و ۲۵ هزار نفر در کمپ های اضطراری ساکن شدند…
در بحرانی ترین روزهای سیل در خوزستان یک مسیر مدیریتی برای چند روز متوالی تکرار شده و در آن مقام های کشوری و استانی از وضعیت سدهای دز و کرخه بازدید کردند، در طول مسیر بازدیدی از مناطق سیل زده داشتند و در نهایت در جلسه ستاد مدیریت بحران استان شرکت کردند.
تاکنون این مسیر برای چند روز متوالی تکرار شده و این احتمال وجود دارد که تا فروکش کردن مصیبت سیل باز هم تکرار شود و همان صحبت های؛ شرایط تحت کنترل است و با مدیریت صحیح سدها از بروز فاجعه جلوگیری شده و دولت خسارت های سیل را پرداخت می کند، دوباره شنیده شود.
البته که خوب است دولت و مرکز نشین ها به فکر مردم سیل زده هستند و جای تقدیر هم دارد، اما این همه افراط در بازدید و نمایش یک مسیر تکراری و حرف های تکراری تر برای چه چیزی است، آیا اگر بنا باشد تمام مدیران کشوری برای چنین بازدید و جلسه هایی به خوزستان بیایند فرصتی برای مدیریت سیل باقی می ماند؟
وقتی ظرفیت، میزان ورودی و خروجی سد و مناطق حادثه خیز مشخص است و مرکز مانیتورینگ سازمان آب و برق و مدیریت بحران نیز برای چنین مواقعی ساخته شده آیا این همه بازدید از سد ها لازم است، در این بازدیدها قرار است با چشم چه چیزی مشخص شود؟
چرا در روزهایی که باید با یک مدیریت واحد خطر سیل ختم به خیر شود هر روز یک جلسه مدیریت بحران با افراد متفاوت تشکیل می شود و این همه صحبت به جامعه نگران تزریق می شود، چرا در روزهایی که مدیران استان باید تمام وقت خود را برای مردم سیل زده هزینه کنند هر روز باید در برنامه های استقبال شرکت کنند؟
آقایان، در روزهایی که شرایط تحت کنترل بوده و مسیر بازدید و جلسه را تکرار می کردید ۱۱۰ روستا در خوزستان تخلیه شده و ۲۵ هزار نفر در کمپ های اضطراری ساکن شدند و هر لحظه به این آمار اضافه می شود، خسارت های وارد شده به مزارع و دیگر زیرساخت ها که جای خود دارد.
آقایان قبل از آنکه ذره ذره اتفاق های ناگوارتری رخ دهد، مدیریت سیل را به تیم واحدی بسپارید و به فکر پشتیبانی از آن تیم و خدمات رسانی به مردم سیل زده باشید، اگر هم بنا است به خوزستان سیل زده بیاید بدون تشریفات و نشست و برخاست ها به میان مردم سیل زده بروید و عمق فاجعه را از نزدیک لمس کنید. مردم حرف های زیادی برای گفتن دارند و شاید حضور شما کمی آنها را آرام کرد.
