برای ققنوسِ نامیرایِ شام!
بیروت که لرزید، ما همه بر خود لرزیدیم. ما اهالیِ همیشه آشفته خاورمیانهی پرآشوب! و این ما بودیم که دست در دستِ نخستوزیرْ دیاب، پرچمِ واژگونشدهی لبنان را بار دیگر بر افراشتیم. ما همان دستی بودیم که قطرات گرم اشک را از گونههای سرد و یخزدهی فرماندار گریانِ بیروت زدود.
حمله به اصلاحات از موضع اصلاح طلبی!
باید پرسید آیا کسانی که پایِ ثابت هجمههای دامنهدار به کنشگران اصلاحطلب بوده اما به اصولگرایان که میرسند، دم فرو میبندند را باید اصلاحطلب نامید؟ آیا این عده فراموش کردهاند که در دوران مدیریت اصولگرایان چه بر سر ایران آمده که چنین خصمانه توپخانهشان را به سوی اصلاحطلبان نشانه گرفتهاند؟ آیا نباید در صداقت این مدعیان اصلاحطلبی تردید کرد؟ انتقاد از کنشگران شاخص اصلاحطلب البته نه تنها هزینهای در پی ندارد که اتفاقاً با استقبال براندازانِ خارجنشین و حمایتهای بیدریغ اصولگرایان روبرو خواهد شد.در این رابطه باید پرسید آیا این مدعیان اصلاحطلبی آنقدر شجاعت و صداقت دارند که هر از گاهی اصولگرایان را نیز مورد نقد قرار دهند؟