نه بارش باران جنگ است و نه اهواز اسلحه بدون فشنگ!

رئیس جمهور در پیامی از استاندار خوزستان، شهردار اهواز و ستاد مدیریت بحران خواسته است تا همه توان خود را بکار بگیرند تا مشکلات مردم در آبگرفتگی های اخیر را کاهش دهند و برنامه ریزی صحیح تر و دقیق تری در این زمینه داشته باشند. شهردار اهواز با بازنشر ویدئو رئیس جمهور در صفحه اجتماعی خود نوشته است؛ ما همه توانمان را به کار بستیم اما با اسلحه بدون فشنگ نمی توان به جنگ رفت.

به گزارش کاوش اخبار، هر چند که شهردار اهواز در ادامه گفته است که ما سهمی از نفت نداریم و مشکلات اهواز نیازمند عزمی جدی و تخصیص منابع اختصاصی و ویژه مالی از سوی دولت برای حل مشکلات زیرساختی این کلانشهر بزرگ است، اما باید از جناب شهردار پرسید چه جنگی و کدام اسلحه بدون فشنگ؟

در واقع نه بارانی که طبیعت آن باریدن است و در همه فصل های سرد در همه جا می بارد و در همین اهواز هم هرچند که باور کردنش سخت باشد قبل از دوران مدیریت شما می بارید، جنگ است و نه اهواز که یک شهر صنعتی و کلانشهر با منابع درآمدی فراوان است، اسلحه ای بدون فشنگ.

حتی اگر فرض بگیریم که اسلحه ای بدون فشنگ در دستان شما است، بودند کسانی که با دست خالی هم بر دشمنی واقعی تر از دشمن فرضی که شما از آن نام برده اید پیروز شده اند چرا که برای این کار ساخته و آموزش دیده بودند و می دانستند با حداقل هایی که در دست دارند چگونه بیشترین بازدهی را داشته باشند.

آقای شهردار هنر مدیریت آن است که از منابع و ظرفیت هایی که در دست دارد بیشترین خروجی را به دست بدهد و بداند اولویت ها کدام است. غیر از این بود و منابع محدود را برای امورات غیر ضروری هزینه کنند و رضایتمندی هم از این شیوه مدیریت حاصل شود دیگر نیازی به علم و تجربه مدیریتی نبوده است.

برای نمونه در شرایط فعلی اهواز که داد مردم آن به دلیل آبگرفتگی ها گوش فلک را کر کرده و اولویت و ضرورت آن حل مسائل آب های سطحی است، آیا ساخت تقاطع غیر همسطح میدان دانشگاه شهید چمران که بار ترافیک قابل ملاحظه ای نداشت اولویت ضرورت داری بوده است؟ کما اینکه در همین مساله تقاطع غیرهمسطح دانشگاه نیز شفافیفتی مانند دیگر پروژه های شهرداری که یک ضعف بزرگ است  وجود ندارد و احتمالا برای تامین منابع چند صدمیلیاردی آن بنا را بر شهر فروشی و تهاتر زمین گذاشته اید که اگر این باشد، با همین روش مشکل آب های سطحی را هم می توانستید حل کنید و اسلحه تان هم بدون فشنگ نمی ماند.

گفته اید که مشکلات اهواز نیازمند عزمی جدی و تخصیص منابع اختصاصی و ویژه مالی از سوی دولت است اما نگفته اید که اگر شهرداری عزم می کرد و مشکلات نقاط بحرانی را که با قید فوریت از باران آذر ماه سال قبل شناسایی شده بود را برطرف می کرد، آیا باز هم با نیم ساعت بارندگی شهر به زیر آب می رفت   نگاه ترحم آمیز و سرمایه فرار ده، برای اهواز درکشور شکل می گرفت؟

می گویید که طرح جامع آب های سطحی اهواز نیازمند بودجه آنچنانی است و از عهده شهرداری خارج است اما نمی گویید که می توان به صورت سالانه نقاط بحرانی یک منطقه را برطرف کرد تا بشود با همین منابعی که در دسترس است پس از چندین سال طرح را به سرانجام رساند. آمدیم و دولت به کلانشهر اهواز کمکی نکرد آن وقت تکلیف مردم چه می شود؟

آقای شهردار آیا چاله و چوله های خیابان ها که در آبگرفتگی ها مردم را بیچاره کرده است هم به فشنگ نیاز دارد، خیابان های خاکی مهدیس و مناطق دیگر هم نیازمند عزم دولت است، فسخ متروی که با هیاهوی زیاد آن را شروع کرده اید و به سرانجام نرساندید هم به کم کاری دیگران مربوط است، وضعیت اسفناک مناطق محروم، نمای شهری و آشفتگی شهری که هر روز بیشتر از دیروز اذیت کننده می شود را چه می گویید، آیا در حیطه اختیارات شهرداری قرار ندارد یا فشنگی نمانده که آنها را درمان کنید؟

واقعیت این است که شهرداری به یک روزمرگی دچار شده که دیگر قادر نیست مسائل را شناسایی و حل کند و تغییر فله ای مدیران شهری، عدم حل کردن مشکلات اصلی و مسائل کوچک و روی آوردن به پرژوه های بزرگ برای دیده شدن، هم به همین دلیل است که در سردرگمی به وجود آمده نمی داند که چه می خواهد.

آقای شهردار، قطع ارتباط با رسانه ها و پاسخگو نبودن به شورایی که خود نیز باید جوابگوی چهار سال دوره شورایی خود باشد و مدیریت شما نیز بخشی از آن است، دلیلی دیگر بر آن است که دستاوردی در اهواز وجود ندارد به جز همین چند تقاطع غیر همسطح که همه صحبت ها حول آنها می چرخد.

غیر از این است یک نشست خبری بگذارید بگویید چه اقداماتی در اهواز اسلحه دار بدون فشنگ دار به زعم شما و کارخانه اسلحه سازی به زعم کارشناسان، انجام شده است.