آیا دستانی در کار است تا آبفای اهواز هم در شرکت های آب و فاضلاب استان ادغام شود/ سرگذشت اعتبارات صندوق توسعه مانند وام بانک جهانی نشود

به گزارش کاوش اخبار؛ برای چابک سازی و یکپارچه سازی شرکت های آب و فاضلاب روستایی و شهری با توجه به اهداف مشترکی که این دو در محدوده های جغرافیایی یکسان دارند بنا شد که این شرکت ها در هم ادغام شوند و بر اساس تصمیم هیئت وزیران در جلسه ۶ آذر ۱۳۹۸، وزارت نیرو مجاز شد مطابق قوانین و مقررات و پس از تصویب مجامع عمومی شرکت‌های ذی ربط،  ادغام ۳۱ شرکت آب و فاضلاب روستایی در شرکت‌های آب و فاضلاب شهری را برای اجرا به دستگاه‌های مربوط ابلاغ کند.

بر همین اساس کار ادغام سازی شرکت های آب و فاضلاب شهری و روستای در کشور کلید خورد و به تبع آن در خوزستان نیز از چند ماه پیش صحبت های مبنی بر ادغام این دو شرکت مطرح شده و در حال پیگیری است، در جدیدترین اخبار منتشره گویا در خوزستان بنا است همه شرکت های آب و فاضلاب ادغام شوند و دست هایی در کار است تا آبفای اهواز هم مشمول این ادغام سازی قرار گیرد.

ادغام سازی شرکت های آب و فاضلاب شهری و روستا با همه مشکلات ریز و درشتی که دارند شاید باعث بشود تا بخشی از مشکلات آنها را حل و باعث افزایش سطح خدمات رسانی آنها شود اما ادغام آبفای اهواز در این طرح که خود رسالت متفاوتی بر عهده دارد و وارث مشکلات آب و فاضلاب یک کلانشهر با ضعف های زیرساختی اساسی حاصل از انباشت تاریخی است، نمی تواند چاره کار باشد. آن هم در شهری که قطعی و افت فشار آب هر از گاهی امنیتی می شود و اعتراض هایی را به همراه دارد.

ظاهرا بانیان تفکر ادغام هر سه شرکت در نظر دارند با این ادغام مشکلات در آمدی شرکت ها و پرداخت حقوق عقب افتاده پرسنل را برطرف کنند اما در نظر نمی گیرند که اگر این ادغام سازی انجام شود ممکن است هر سه شرکت زمین بخورند و عملا آنکه بیش از همه عقب افتادگی آن تشدید می شود کلانشهر اهواز خواهد بود.

آذرماه سال گذشته بود که بعد از آن باران تاریخی و پس زدگی فاضلاب که باعث آبگرفتگی چند روزه اهواز شد، مبلغ 100 میلیون یورو از صندوق توسعه ملی برای حل مشکلات و نوسازی سیستم آب و فاضلاب اهواز پیشنهاد داده شد که گویا قرار است ظرف سه سال ( 1399 تا 1401) 50 میلیون یورو آن تخصیص پیدا کند، یکی از اهداف ادغام کردن آبفا اهواز و مطرح شدن نام آن شاید به همین دلیل باشد که می خواهند پول اختصاص داده شده به اهواز را هزینه کل استان کنند.

این در حالی است که این پول تنها مختص کلانشهر اهواز و کوت عبدالله است تا بتواند با اجرایی کردن طرح جامع آن بخشی از مشکلات آب و فاضلاب که صدای شهروندان را بلند کرده است برطرف کند و عقلانی نیست این اعتبار زیرساختی صرف پرداخت حقوق یا هزینه های جاری شود و در انتها هیچ کار توسعه ای در اهواز و استان هم صورت نگیرد و مانند وام بانک جهانی این اعتبار هم سرگذشت نامعلومی بگیرد و مانند آن رسانه ها تیتر بزنند اعتبارات یورویی آب و فاضلاب اهواز گم شد.

یک مساله دیگر پرداخت حق آب بهایی است که شهروندان اهوازی تحت عنوان تبصره 3 پرداخت می کنند  و در شورای شهر تصویب و به آبفا ابلاغ شده است؛ حال چگونه می خواهند این مبالغ را که وجوه حاصل از آن باید صرفا برای اصلاح، بازسازی و توسعه شبکه های آب و فاضلاب در شهر اهواز هزینه شود برای امورات سایر شهرها و روستاها هزینه کنند مساله ای است که قانون باید پاسخگوی آن باشد.

پرداخت حقوق های عقب افتاده حق پرسنلی است که چند ماه حقوق نگرفته اند، توسعه خدمات رسانی به شهرها و روستا ها نیز باید با جدیت بیشتر ادامه پیدا کند، اما بحث این است که انجام هر کاری راهی دارد و قصه پر غصه آب و فاضلاب در خوزستان با این طرح همان قصه از چاله به چاه افتادن خواهد شد و فردا روزی همین زیرساخت های معیوب و فرسوده به دلیل عدم سرمایه گذاری متمرکز در کلانشهر اهواز از کار خواهد افتاد.

شاید طرح ادغام همه شرکت های آب و فاضلاب در دیگر استان ها با توجه به توسعه زیرساخت هایی که دارند جوابگو باشد اما در خوزستان با توجه به مشکلات موجود به ویژه در کلانشهر اهواز، چشم انداز روشنی نمی توان برای آن تصور کرد.