این تصاویر و فیلم های و زیرنویس های اغراق گونه در حالی منتشر می شود که این وضعیت اسفناک، دستپخت مدیریت خود همین کسانی است که تصاویر آنها منتشر می شود. یک جمله در توصیف این مدیران است که می گوید؛ مردم اخبار روزنامه ها، تلویزیون و رادیو را قبول ندارند. آنها حقیقت را از رفتار روسا می فهمند، این موثق تر است.
اولین باران پاییزی اهواز بارید و همانگونه که قابل پیش بینی بود و خود مدیران مربوطه هم اعلام کرده بودند ظرف مدت چند دقیقه دریاچه هایی از آب های سطحی و فاضلاب های پس زده، شهر را محاصره کرد.
به گزارش پایگاه خبری کاوش؛ همان مدیرانی که خود می دانستند با اولین بارش باران، مشکل آب های سطحی و فاضلاب وجود خواهد داشت و مسئولیت این معضل را به هم پاس می دادند در عکس هایی کنار هم، در نقش نجات دهنده هایی بیسیم به دست دیده شدند که گویا غافلگیر شده اند و نمی دانستند شهر تاب آوری لازم را در مقابل بارش باران هایی کمتر از این را هم ندارد.
متاسفانه یک رویه بد که در خوزستان در حال نهادینه شدن است همین مدیران چکمه پوش بعد از وقوع بحران ها و تصاویر و فیلم هایی است که از آنها منتشر می شود، یعنی در حالی که مردم نگران وضعیت پیش آمده هستند و در سختی به سر می برند تصاویری منتشر می شود که نشان می دهد یک مسئول، گروهی چند نفره را در خیابان راه انداخته تا حالت های چهره و ژست های تبلیغاتی او را ضبط کنند.
این تصاویر و فیلم های و زیرنویس های اغراق گونه در حالی منتشر می شود که این وضعیت اسفناک، دستپخت مدیریت خود همین کسانی است که تصاویر آنها منتشر می شود. یک جمله در توصیف این مدیران است که می گوید؛ مردم اخبار روزنامه ها، تلویزیون و رادیو را قبول ندارند. آنها حقیقت را از رفتار روسا می فهمند، این موثق تر است.
یک مساله حل نشده و مورد اختلاف در اهواز وجود دارد که یکی می گوید مشکل از سیستم فاضلاب است و دیگری می گوید مشکل آب های سطحی است. این خود شاید بزرگترین مشکل حال اهواز باشد که لازم است یک نهاد بالاسری به صورت دستوری و شفاف این مشکل را برای همیشه برطرف کند تا در هر مصاحبه و گفت و گو مدیران از زیر بار مسئولیت شانه خالی نکنند.
در اکثر تحلیل ها سهم بیشتر مشکلات آبگرفتگی به سیستم آب و فاضلاب نسبت داده می شود در حالی که یک بررسی میدانی در سطح شهر و دریاچه های تشکیل شده نشان می دهد که بخش مهمی از مشکل به شهرداری و آب های سطحی بر می گردد که در طراحی ها و ساخت و سازها “مساله مهم شیب”، را رعایت نکرده اند و خیلی از آب های سرگردان به ورودی فاضلاب ها نمی رسند.
وقتی یک زیرگذر به زیرآب می رود یا کنده کاری های عمیق و پستی و بلندی هایی که در مسیرهای ارتباطی وجود دارد آب را در داخل خود جمع می کند، یا وقتی محله های جدید در شهر بدون توجه به زیرساخت ها اجازه ساخت می گیرند یا در محله های مسکونی یا تجاری، آب یک قسمت جمع می شود این نشان می دهد که مشکل تنها در سیستم آب و فاضلاب نیست بلکه از شهرسازی است و نظارت هایی که صورت نمی گیرد.
البته مسئولین شهرداری هم استدلال های خاص خودشان را برای سیستم دفع آب های سطحی دارند، می گویند که چون در اهواز دو ماه بارندگی وجود دارد و هزینه طراحی سیستم آب های سطحی به صورت مجزا گران است و توجیه اقتصادی ندارد، عقلانی آن است که به صورت مرکب و به وسیله همین سیستم فاضلاب موجود باید آب های سطحی دفع شود.
گفته هم نمی شود که در شهرهای دیگر که سیستم دفع مجزا وجود دارد یا سیستم فاضلاب آنها جوابگوی دفع آب های سطحی است مگر چند ماه بارش باران دارند و یا چه تضمینی وجود دارد که در سال های پیش رو تعداد روزهای بارش باران در اهواز بیشتر نشود. مساله دیگر این است که اگر سیستم دفع آب های سطحی به صورت مجزا صرفه اقتصادی ندارد پس راه حل آن است که حداقل در نوسازی و ظرفیت سازی سیستم فاضلاب موجود با سازمان آب و فاضلاب همکاری کنند.
هرچند وقتی طرح و برنامه ای برای دفع آب های سطحی در شهرداری وجود نداشته باشد به تبع آن تلاش هایی نیز برای گرفتن بودجه و اعتبار برای رفع کردن این مشکل هم وجود نخواهد داشت و فرصت های توسعه شهر به همین سادگی از بین می رود.
این اولین باران بود و در روزها و ماه های آینده نیز این مشکل بارها و بارها تکرار خواهد شد، مگر آنکه با نظارت یک نهاد بالاسری مدیران شهری به هم نزدیک شوند و مشکلات را به حداقل برسانند.
