نکته ای که در این بناسازی ها چشم را می زند همخوان نبودن و بی نظمی ساخت و سازها است و گویا هیچ الگوی یکنواختی در طراحی ها و بنای بیرونی وجود ندارد و هر کسی به سلیقه خود و توانایی مالی که داشته موکب خود را ساخته است و بیشتر بناها شبیه آپارتمان های مسکونی با تیپ های مختلف هستند و تناسبی با یک محیط زیارتی ندارند.
به مانند سال های قبل این روزها خوزستان میزبان زائران حسینی با مقصد پایانه های مرزی شلمچه و چذابه است و طبق آمار ارائه شده از ابتدای ماه صفر تا عصر جمعه ( ۲۰ مهر) ۷۰۰ هزار زائر از این دو نقطه مرزی برای مراسم پیاده روی اربعین به کشور عراق سفر کرده اند و با نزدیک شدن به اربعین این آمار میلیونی هم خواهد شد.
به گزارش کاوش، حدود ۳۰ هزار زائر از اتباع خارجی نیز تا این تاریخ از مرز شلمچه راهی عتبات عالیات شدند که می تواند یک ظرفیت برای گردشگری معنویت در خوزستان باشد تا با برنامه ریزی هایی این قسم از ظرفیت اربعین را هم در بعد داخلی و هم خارجی پر رنگ کرد. همانند یزد که چند سالی است برنامه های ویژه ای برای جذب توریسم و گردشگران خارجی در ایام محرم برگزار می کند و با استقبال هم رو به رو شده است.
مراسم پیاده روی اربعین در سال های آینده در فصل گرم خوزستان برگزار خواهد شد و باید پایانه های مرزی شلمچه و چذابه به سمتی حرکت کنند که مواکب قابلیت استفاده از سیستم های خنک کننده را داشته باشند تا هم فرصت ارائه خدمات باشد و هم زائرین در آنها استراحت و آماده ورود به خاک عراق شوند.
این آماده سازی مواکب دائمی با سازه های بهتر برای فصل گرم در حال حاضر به صورت شهرک سازی توسط مردم در چذابه در حال انجام است و مواکبی که قبلا مجوز داشته اند با گرفتن زمین به صورت رایگان، کار ساخت و ساز را شروع کرده اند و برخی از آنها نیز ساخت را تمام کرده و در حال حاضر میزبان زائران حسینی هستند.
نکته ای که در این بناسازی ها چشم را می زند همخوان نبودن و بی نظمی ساخت و سازها است و گویا هیچ الگوی یکنواختی در طراحی ها و بنای بیرونی وجود ندارد و هر کسی به سلیقه خود و توانایی مالی که داشته موکب خود را ساخته است و بیشتر بناها شبیه آپارتمان های مسکونی با تیپ های مختلف هستند و تناسبی با یک محیط زیارتی ندارند.
بالاخره زائری که از نقاط مختلف کشور یا دیگر کشورها به مرز چذابه به عنوان آخرین نقطه استراحتگاهی و شروع سفر معنوی خود به خاک عراق قدم می گذارد این انتظار را دارد که خود محیط و مواکب چذابه نیز رنگ و بویی از این سفر و آن فضای معنوی را داشته باشند و صرفا با آجرهای روی هم گذشته با تیپ های منازل مسکونی رو به رو نشوند.
در واقع ساخت مواکب برای فصل گرم با استفاده از ظرفیت های مردمی عاشقان حسین اقدام بجایی بوده است، اما بهتر آن بود که ساخت و سازها از یک الگوی واحد و یک نظم مهندسی خاص با استفاده از المان هایی از واقعه عاشورا و مراسم پیاده روی اربعین ساخته می شدند تا در جذب زائرین موفق تر عمل کند و خود یک نقطه جذاب و دیدنی برای زائرین باشد نه اینکه تنها یک استراحتگاه بی رنگ و روح ساخته شود که در بلند مدت نقش دافعه هم داشته باشد و در نهایت منجر به تغییر کاربری آنها شوند.
