مشکل اصلی از کسانی است که سرمایه، منابع و وقت را حیف می کنند و کسی به آنها کاری نداشته و به حسابشان رسیدگی نمی کند، عده ای که اشتباهی و تصادفی یک منصب و مدیریت را می گیرند و با اولویت بندی های غلط، مدیریت های ناصحیح همه چیز را بر باد می دهند. در واقع این عده که جمع قابل توجهی از مدیران اجرایی در رده هایی ماینی و حتی پایینی را تشکیل می دهند آفت این کشور و باعث وضع نگران کننده امروز هستند.
کاوش/ مرتضی آژند: استاندار خوزستان در مورد مشکلات آب و فاضلاب و چرایی به نتیجه نرسیدن پروژه های این حوزه گفته بود: طولانی شدن پروژه‌ها و عدم پیشرفت قابل ملاحظه فیزیکی آنها همیشه به دلیل نبود بودجه و اعتبار نیست بلکه در استان با نوعی مسمومیت پول مواجه هستیم چرا که پول تخصیص داده می‌شود اما کاری انجام نمی‌شود.
به واقع در بیشتر حوزه های دیگر هم همین است و در همه ی این سال هایی که گذشت تا به امروز، ردیف بودجه های قابل توجهی به خوزستان اختصاص داده شد که حتی اگر نمی توانست وضعیت استان را بهبود ببخشد باید جلوی خرابه تر شدن آن را می گرفت تا امروز با افتخار حرف از کثیرالبحران یا دائم البحران بودن خوزستان نزنیم و در هر آمار و ارقامی که ارائه می شود رتبه برتر را بین بدها نداشته باشیم.
مشکل همیشه از نبود یا کمبود اعتبار نیست، مشکل از مدیر و ساختاری است که نمی داند اولویت ها کدام موارد هستند و چگونه باید از این منابع استفاده کند حتی اگر آن منابع محدود باشد. مشکل از نبود نیروی انسانی کاربلد با برنامه است و تا این مشکل حل نشود هزاران رقم بودجه ی دیگر هم اختصاص داده شود حیف و میل می شود.
باور کنیم این انتظار بی خودی است که یک نفر را که از مدیریت و ملزومات آن چیزی نمی داند را عهده دار مسئولیتی کنیم و از او بخواهیم که از عهده کارها بربیاید.
در این کشور دو نوع مدیر وجود دارد که مصیبت هستند، یک عده سرمایه و منابع را حیف می کنند و عده دیگر میل، کسانی که میل می کنند در کشورهای دیگر هم ممکن است با شدت و ضعفی وجود داشته باشند، تکلیف این مدیران مشخص و قابل پیگیری و برخورد هستند.
مشکل اصلی مدیرانی هستند که سرمایه، منابع و وقت را حیف می کنند و کسی به آنها کاری نداشته و به حسابشان رسیدگی نمی کند، عده ای که اشتباهی و تصادفی یک منصب و مدیریت را می گیرند و با اولویت بندی های غلط، مدیریت های ناصحیح همه چیز را بر باد می دهند. در واقع این عده که جمع قابل توجهی از مدیران اجرایی در رده هایی میانی و حتی پایینی را تشکیل می دهند آفت این کشور و باعث وضع نگران کننده امروز هستند.
به اطراف نگاه کنید مدیران حیفی را همه جا می بینیم، کسانی که تنها سخن پراکنی می کنند و به لطف رابطه های سیاسی، خونی، قومی و … بدون داشتن تخصص و توانایی، یک مسئولیت را گرفته و از سرناآگاهی و بلد نبودن بودجه های هنگفت بخش های مختلف را حیف می کنند و باعث فرسوده شدن و فراوانی مشکلات در آن حوزه می شوند.
البته عزا آنجاست که مدیران حیفی به حیف کردن منابع قانع نشدند و چگونه مدیر میلی شدن را هم یاد گرفته اند. هم حیف می کنند هم میل!
