تنها گذاشتن خوزستان در برگزاری مراسم پیاده روی اربعین هم باعث می شود که چالش های خوزستان در دیگر حوزه ها بیشتر شود و هم خدمات رسانی مناسبی به سیل زائرین حسینی انجام نشود.
مراسم اربعین ۹۸ در نفس های آخر برگشت زائرین است و طبق آمار ارائه شده بیش از ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار زائر از مرزهای خوزستان در چذابه و شلمچه تردد داشته اند. آماری که طبق گفته مسئولان مربوطه رشدی ۱۰۰ درصدی را نسبت به سال گذشته نشان می دهد.
به گزارش پایگاه خبری کاوش، در این مراسم خدمات قابل قبولی در طول مسیر ورود زائران به خوزستان و پایانه های مرزی داده شد که حاصل همکاری مردم در برپایی مواکب و تمهیدات اندیشیده شده از سوی نهادها و سازمان های دولتی و نیروهای امنیتی بوده است.
کم و کاستی هایی نیز در این مراسم وجود داشت که نیاز به برگزاری جلساتی برای آسیب شناسی این موارد و برنامه ریزی برای بهبود آنها در سال های آتی است، یکی از این موارد که قابل بررسی بیشتر است بحث تنهایی خوزستان در خدمات رسانی به زائرین حسینی است که ممکن است در سال های آینده با توجه به گرمی هوا و استقبال بیشتر مردم، از پس آن برنیاید.
در سال های آینده برای مدت زمانی بیش از یک دهه، مراسم اربعین در فصل گرم خوزستان برگزار خواهد شد که عبور از آن نیازمند ایجاد مواکب دائمی با سیستم های خنک کننده مناسب و اتخاذ تدابیری برای تکمیل زیرساخت ها در حوزه حمل و نقل و برنامه ریزی و پیش بینی های لازم برای پذیرایی و خدمات رسانی برای زائرین است.
هرچند ایجاد موکب های دائمی در مرز شلمچه و چذابه از یکی دو سال گذشته آغاز شده اما روند ساخت و سازها کند و بناهای ایجاد شده فاقد طراحی بیرونی یکدست و منسجم بوده و با یک مکان زیارتی همخوانی ندارد، دلیل عدم این ناهماهنگی نیز ضعف نظارت و وضعیت متفاوت مالی موکب دارانی است که وظیفه ساخت موکب های دائمی (پایانه مرزی چذابه) را بر عهده گرفتند.
آماده سازی این مواکب و تکمیل زیرساخت ها برای خدمات رسانی و پشتیبانی از مراسم اربعین نیاز به یک حمایت ملی در تامین اعتبارهای لازمه را دارد و خوزستان با توجه به چالش ها و بحران هایی که در دل خود دارد بدون حمایت نمی تواند زیرساخت ها را تکمیل کند. در واقع تنها گذاشتن خوزستان در برگزاری مراسم پیاده روی اربعین هم باعث می شود که چالش های خوزستان در دیگر حوزه ها بیشتر شود و هم خدمات رسانی مناسبی به سیل زائرین حسینی انجام نشود.
مراسم پیاده روی اربعین یک آیین در بعد ملی است که بعد خارجی نیز پیدا کرده و در یک بازه زمانی ۲۰ روزه بیش از ۲ میلیون از مرزهای خوزستان برای شرکت در این مراسن تردد داشته اند که آمار سنگینی برای خدمات رسانی مناسب است و باید با نگاه ملی برنامه ریزی های آن انجام شود و خود ردیف بودجه و کارگروه مستقلی برای پیگیری امورات آن داشته باشد.
اگر حمایت های ملی در آینده نیز تنها در بازدید های مسئولین کشوری در ایام اربعین و انتخاب استان های معین خلاصه شود مسلما راهگشا نخواهد بود چرا که برنامه ریزی برای تکمیل زیر ساخت ها و تامین اعتبار باید از همین امروز کلید بخورد که با بازدید های دقیقه نودی حل شدنی نیست و نمی توان به همکاری استان های معین نیز دل خوش کرد چرا که در همین اربعین ۹۸ نیز این استان ها همکاری لازم را نداشتند.
لذا می طلبد با برگزاری جلسات کارشناسی و آسیب شناسی مراسم پیاده روی اربعین، واقعیت ها و کم و کاستی ها آنگونه که هستند شناخته و به مرکز و نهادهای مربوطه مخابره شوند و از آنها خواسته شود با یک تصمیم گیری و حمایت کلان تر، شرایطی را فراهم کنند تا خدمات رسانی به زائرین حسینی با تکمیل زیرساخت ها در مرزهای چهارگانه و هماهنگی های لازم با کشور عراق، تسهیل شود.
