سیل مردم را خسته و ناامید کرده است/ آنها حس می کنند کسی به فکر آنها نیست

کاوش/ مرتضی آژند: وضعیت روستاهای سیل زده و در معرض سیل دریسیه و نثاره کوچک در بخش دارخوین شهرستان شادگان تا روستاهای صفاک، خاور سیدخلف، آلبونیس، بامدژ و چم العبید بخش باوی را از نزدیک دیدم و با اهالی آنجا صحبت کردم‌، گرفتاری های مردم بیشتر از آن چیزی است که از یک مصاحبه یا یک تصویر بتوان آن را درک کرد.

این روستاها ویژگی های مشترک زیادی داشتند، در اکثر آنها اهالی از چندین روز قبل، قبل تر از آنکه هشدارهای تخلیه جدی شوند شبانه روز به ساخت سیل بند مشغول بوده و از نظر جسمی تحلیل رفته بودند، یکی از اهالی دریسیه که خستگی در صورتش موج می زد گفته بود؛ که ظرف ۴ روز از بولدوزر بیشتر کار کرده ایم و تنها ۱۵ کیلومتر گونی از خاک پر کرده و در مسیر سیل گذاشتیم.

در همه روستاها حتی روستاهایی که آب خانه ها را گرفته و مسیرهای ارتباطی را قطع کرده هنوز تعدادی از اهالی که اکثرا مرد هستند باقی مانده اند و از روستا و وسایل به جا مانده مراقبت می کنند، حتی به گفته حاضرین در روستای بامدژ که آب تا ارتفاعی از ساختمان ها را گرفته و مسیرهای ارتباطی آن قطع شده بود، کسانی مانده و در پشت بام ها زندگی می کردند.

در روستای آلبونیس اما بخش زیادی از ساکنین آن گرفتار سیلاب شدند و نتوانستند از روستا خارج شوند، مردان این روستا برای خارج شدن از روستا باید از مزارع عبور می کردند و تا کمر به زیر آب می رفتند، مار زدگی خطری بود که آنها را تهدید می کرد.

اهالی روستای صفاک که خانه های خود را از ترس سیلاب خالی کردند از امداد رسانی ضعیف و نبود حتی یک بطری آب گلایه داشتند، آنها چادری نداشتند که شب در آن بخوابند و تهیه علوفه برای احشام آنها را اذیت کرده بود، در دیگر روستاها نیز کسانی که با آنها صحبت کرده بودیم از خدمات رسانی و نبود حداقل ها شکایت داشتند.

قسمت دردناک ماجرا به زیر آب رفتن تمام مزارع بود، به گونه ای که از کشت های گندم و جو هیچ اثری نبود و تنها یک صحرا آب وجود داشت، همین به زیر آب رفتن مزارع مردم را به شدت ناامید کرده بود و با اشاره به مزارع می گفتند که تمام زندگی و دار و ندارم رفت. آنها در جواب صحبت ما مبنی قول دولت برای کمک به سیل زدگان، گفتند مگر خسارت سیل های قبلی را پرداخت کرده اند که این سیل را پرداخت کنند.

سیل زدگان مصائب بسیاری داشتند و لازم است که اقدامات سیل تنها به هشدارهای تخلیه و خالی کردن روستاها خلاصه نشود، باید در کنار گروهی که هشدارهای تخلیه را می دهند و پیگیر تخلیه روستاها هستند گروه دیگری آنها را پشتیبانی کند و به امورات کسانی که زندگی خود را از دست داده اند رسیدگی کنند و این حس رها شدگی و بی کسی را که مردم سیل زده داشتتد را از آنها دور کنند.

ناامیدی و نگرانی به علت خسارت های سنگین مالی گرفتاری بزرگ همه سیل زدگان است که چشم به راه جبران آن هستند، شاید لازم و ضروری باشد که از همین امروز کمیته پیگیری خسارهای سیل تشکیل شود تا بارقه امیدی در دل کشاورزان روشن شود.