چندان بعید نیست که اگر اقدامات لازم همراه با شفافیت در خصوص مترو اهواز صورت نگیرد تنها یک فسخ بدون سرانجام و یک تفاهم نامه بدون پیش بینی تامین منابع مالی، میراث شورا و مدیریت فعلی برای آیندگان باشد.
بعد از فسخ قرارداد کیسون، تکمیل و احداث خط یک متروی شهری اهواز طی تفاهم نامه ای از سوی شهرداری به قرارگاه خاتم الانبیا واگذار شد تا این مشکل لاینحل به نتیجه ای برسد اما همانند گذشته سوالاتی پیرامون مترو اهواز وجود دارد که پاسخ به آنها می تواند واقعیت های بیشتری را نمایان کند.
به گزارش کاوش، بیش از 15 سال است که کلنگ احداث مترو اهواز به زمین زده شده اما تاکنون به نتیجه ننشسته است و در کمال ناباوری تنها 28 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است و همین موضوع باعث شد تا شاعری شهردار اهواز اقدام به فسخ قرارداد و خلع ید کیسون از پروژه به دلیل اجرایی نکردن تعهدات خود کند.
در مقابل کیسون پیمانکار پروژ نیز مدعی است که دلیل توقف پروژه، عمل نکردن شهرداری به تامین منابع مالی است و باید در هر صورت به تعهدات مالی خود و پرداخت انباشت هزینه ها عمل کند. ادعاهایی که برای تصمیم گیری و رای نهایی به شورای عالی فنی رفته است.
تفاهم نامه واگذاری خط یک مترو به قرارگاه خاتم در حالی بسته شده که هنوز تکلیف کیسون پیمانکار قبلی و ادعاهایی که دارد مشخص نشده و شاید مهم تر از این تفاهم نامه همین تعیین تکلیف کیسون باشد که قرار است تحت چه شرایطی از مترو کنار گذاشته شود و چه بار مالی برای شهرداری خواهد داشت. هزینه های اعلامی کیسون رقم قابل توجهی است که اگر شهرداری محکوم به پرداخت آن شود بار مالی غیرقابل جبرانی به اهواز تحمیل می شود که می تواند رویای مترو دار شدن را چندین سال دیگر عقب بیندازد.
آیا بهتر نبود قبل از آنکه تفاهم نامه با پیمانکار جدید امضا شود همه تلاش ها برای به نتیجه رساندن خلع ید شرکت کیسون و خالی کردن کارگاه ها صورت می گرفت و بعد از رای نهایی و برآورد سود و زیان اقتصادی، در مورد قرارداد جدید، تصمیم گیری می شد؟
تعیین و تکلیف کیسون یک مساله است و مساله دیگر که چندان به آن پرداخته نشده و باعث شده متروی اهواز چنین به درازا بکشد عدم تامین منابع مالی از سوی شهرداری اهواز است که این مساله کماکان به قوت خود باقی است و فرقی هم نمی کند که کدام شرکت پیمانکار پروژه باشد.
هرچند که در تفاهم نامه منعقد شده اطلاعاتی از زمان شروع به کار قرارگاه خاتم، میزان هزینه و نحوه پرداخت آنها از سوی شهرداری منتشر نشده و هنوز این تفاهم نامه التزامی ندارد و در قرارداد نهایی به جزئیات پرداخته می شود اما آیا شهرداری سازکار مشخصی برای تامین منابع مالی تکمیل خط یک مترو در نظر گرفته و توانایی سرمایه گذاری را دارد یا تنها به تهاتر منابع شهرداری اندیشیده و سرنوشتی مانند چند سال گذشته با پیمانکار جدید رقم خواهد خورد.
آنچه مسلم است شورای شهر اهواز در سال پایانی دوره خود است و باید در این چند وقت باقیمانده تصمیم هایی را بگیرد که فرصت و توانایی به سرانجام رساندن آنها را داشته باشد. این تصمیم ها مدیریت بعدی را دچار چالش جدی نکند و بار مالی سنگینی که محل تامین و پرداخت آن مشخص نشده نیز برای شهرداری نداشته باشد. چندان بعید نیست که اگر اقدامات لازم همراه با شفافیت در خصوص مترو اهواز صورت نگیرد تنها یک فسخ بدون سرانجام و یک تفاهم نامه بدون پیش بینی تامین منابع مالی، میراث شورا و مدیریت فعلی برای آیندگان باشد.
تدبیر آن بوده و است که در ابتدا فسخ قرارداد کیسون با کمترین بار مالی نهایی شود و در گام بعدی قرارداد با پیمانکار جدید منعقد شود و در تنظیم آن از قرارداد شرکت کیسون عبرت گرفته شود و علاوه بر پیش بینی راه های تامین منابع مالی، حاوی موارد الزام آوری باشد که اگر در مدت زمان مشخصی به تعهدات خود عمل نکرد باید به شهرداری خسارت بپردازد و قرارداد یکطرفه فسخ شود.
