ظاهرا در سطح کشور در حال مد شدن است که هرکسی می خواهد حرفی بزند که دیده شود از خوزستان و مشکلات آن صحبت می کند و حتی لازم باشد از توهین و بی حرمتی به مسئولان محلی استان هم دریغ نمی کند. آخرین مورد آن صحبت های دور از انصاف و بداخلاقی هایی است […]
ظاهرا در سطح کشور در حال مد شدن است که هرکسی می خواهد حرفی بزند که دیده شود از خوزستان و مشکلات آن صحبت می کند و حتی لازم باشد از توهین و بی حرمتی به مسئولان محلی استان هم دریغ نمی کند. آخرین مورد آن صحبت های دور از انصاف و بداخلاقی هایی است که حجت الاسلام پناهیان در مورد استاندار خوزستان به زبان آورده است.
به گزارش کاوش، حجت الاسلام پناهیان در یک سخنرانی با لحنی عامیانه و از روی تمسخر با اشاره به مشکلات بی آبی در خوزستان گفته است ” اگر من بودم استاندار را به گاری می‌بستم و می‌گفتم هر روز باید آب ببری”، صحبت های پوپولیستی و سطحی نگری که فارغ از آنکه مایه تاسف است، بداخلاقی و استفاده از ادبیات نامناسب را بجای نقد عملکردها و تحلیل چرایی مشکلات، ترویج می کند.
هرچند آقای پناهیان به روی خود هم نیاورد اما او بهتر چرایی مشکلات خوزستان و انباشتگی آنها را می داند که در یک سیستم برنامه ریزی متمرکز، از مرکز برای استان ها تعیین و تکلیف می شود و اگر خوزستان امروز چنین مشکلاتی دارد به خاطر بی مهری ها و نادیده شدن هایی است که در طول بیش از چهل سال گذشته به خوزستان روا شده است و هیچ برنامه دائمی برای آبادی استان وجود نداشته است. به قول فرماندار آبادان، ” مشکلات انباشته هفت دولت به این دولت رسیده است”.
حتی برای آنکه در خیرخواهی آقای پناهیان برای مردم خوزستان در گفتن چنین صحبت های به دور از عرفی شک کرد می توان آدرس دولتی را داد که هشت سال مورد حمایت وی بود اما در اوج دارایی برای آبرسانی به مناطقی که امروز آقای پناهیان به آن اشاره می کند و می گوید “باید استاندار را به گاری ببندند” کاری نکرده است.
هدف پاسخگویی به صحبت های نامناسب آقای پناهیان نیست، هدف پرداختن به بی حرمتی هایی است که به مسئولان محلی خوزستان در سطح کشور در حال انجام شدن است و تکرار آن می تواند باعث شود جایگاه مسئولان استان سبک شمرده شود و هر کسی به خود اجازه دهد بدون آنکه مسئولیتی در قبال استان داشته باشد یا قدم خیری برای رفع مشکلات بردارد تنها خوزستان را به واسطه ویژگی های منحصر بفردی که دارد پله کند تا بیشتر دیده شود.
در طول چند ماه گذشته بارها این اقدام از سوی نمایندگان مجلس سایر حوزه ها نیز دیده شده که با ادبیات نامناسب با مسئولین خوزستان صحبت کرده اند بدون آنکه از استان شناختی داشته باشند و یا تبعات حرف هایی که می زنند را بدانند. یک نمونه آن صحبت های نماینده سمنان است که پس از بازدید از مناطقی از استان با لحنی تند گفته بود، “آقای استاندار و آقای مسئول، شما اینجا چه کاره هستید؟ من اگر به جای استاندار خوزستان بودم درِ اینجا را به روی دولت تخته می‌کردم و اجازه نمی‌دادم منافع اینجا جای دیگری برود”.
تعامل و گفتمان با سایر نیروهای سیاسی و اجرایی در کشور مناسب است و نبود آن یکی از ضعف های خوزستان در گذشته برای بیان مشکلات و چاره اندیشی برای آنها در سطح کلان کشور بوده است اما نه به این شکل که اجازه داده شود تنها از نام خوزستان برای دیده شدن استفاده کنند و با خرد کردن شخصیت مسئولان استانی همان چند درصدی ظرفیتی که برای حل کردن مشکلات داشته اند را از بین ببرند و باعث شوند مسئولین محلی در سطح کشور جدی گرفته نشوند.
مشکلات و چالش های جدی در خوزستان وجود دارد اما این ایراد به فعالین استانی در همه بخش ها نیز وارد است که با وجود اینکه می دانند این صحبت های بیرونی با نقد حوزه عملکردها که هر مدیری بر این اساس باید سنجیده شود متفاوت است و دردی از خوزستان را دوا نمی کند و بخشی از آنها ناحق هستند اما از آن استقبال می کنند. آن هم در شرایطی که می دانند بخش بزرگی از مشکلات خوزستان به سیاست ها و قانون گذاری ها بر می گردد و آدرس غلطی است که مسبب همه گرفتاری ها را مسئولان محلی بدانیم.
امروز هم نباشد فردا روزی استاندار شریعتی می رود اما این رسم بد و بی حرمتی به مسئولان استان از سوی بیرونی ها اگر باب شود و ادامه داشته باشد دامن همه را خواهد گرفت و شاید دیگر هیچ مسئول قابلی برای در امان ماندن از این صحبت های باری به هر جهت و دخالت های هزینه تراش بدون فایده، حاضر نشود در خوزستان مسئولیت بگیرد.
