یک واقعیت انکارناپذیر وجود دارد که متناسب با رشد و پراکنش جمعیت باید زیرساخت ها تقویت شوند تا جوابگوی جمعیت باشد. مساله ای که گویا در سال ها و دهه های گذشته در خوزستان مورد غفلت قرار گرفته و نقاطی در استان وجود دارد که هنوز شبکه آبرسانی آنجا نرفته است.
ادعای شبکه بهداشت خوزستان مبنی بر تلاقی شبکه آب برخی از نقاط خوزستان با فاضلاب و تکذیب آن از سوی استاندار و مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان، بار دیگر مشکلات این حوزه را پر رنگ تر کرد و لزوم واکاوی چالش های آبی استان و چرایی آن را، نمایان ساخت.
به گزارش کاوش اخبار، خوزستان در بحث کمی و کیفی آب و فاضلاب مشکلات انکارناپذیری دارد و در برخی از نقاط استان نیز تنش های آبی مانند آنچه در غیزانیه رخ داده صدای مردم را بلند کرده و باعث به وجود آمدن بحران های حتی امنیتی نیز شده است، مشکلاتی که در گوشه و کنار استان از شمال تا جنوب به ویژه در نقاط روستایی قابل مشاهده است.
چالش های آبی در استان انکارناپذیر است اما گویا تنها کم کاری ها و شبکه های فرسوده شرکت های آب و فاضلاب باعث به وجود آمدن همه مشکلات نیستند و موارد دیگری نیز در به وجود آمدن این مسائل نقش دارند که از اختیار شرکت آب و فاضلاب خارج است که نمونه ای از آن همین بحث حاشیه نشینی و وجود بیش از ۵۰ هزار انشعاب غیر مجاز در اهواز است.
مسلما وجود ۵۰ هزار انشعاب غیر مجاز هم در کمیت آب تاثیر گذار است و برنامه ریزی های تولید میزان آب مورد نیاز را تحت الشعاع قرار می دهد و هم با توجه به انشعاب های غیر اصولی باعث می شود کیفیت آب در این مناطق پایین باشد و حتی تلاقی آب با فاضلاب یا دیگر آلودگی ها در این مناطق صورت بگیرد.
مساله دیگر استفاده شهرداری از آب شرب برای آبیاری فضای سبز است که این مساله نیز با توجه به تنش آبی که وجود دارد باعث می شود که مشکل افت فشار آب بیشتر احساس شود. علی رغم اینکه گفته شده که همه شهرداری ها باید سیستم آبیاری فضای سبز را از سیستم شبکه آبرسانی آب شرب جدا کنند اما مشاهده می شود که این مساله در خوزستان رعایت نمی شود و در همین اهواز که افت فشار آب صدای مردم را درآورده است بخش قابل توجهی از فضای سبز از شبکه آب شرب تغذیه می شود.
در مورد تنش آبی در روستاها علی رغم فراموش کردن این مناطق و فرسودگی و حتی نبود زیرساخت ها، مسائل دیگری نیز قابل مطرح شدن است و آن استفاده از آب شرب برای مصارف کشاورزی و دامپروری است. به طور مثال آنگونه که مدیرعامل سابق شرکت آب و فاضلاب روستایی گفته است در بخش غیزانیه ۲۵۰ هزار راس دام وجود دارد که برای آنها روزانه ۱۰ هزار مترمکعب آب نیاز دارند که از نیاز آب شرب مردم بیشتر است. سازمان جهاد کشاورزی در حالی از این مشکلات بیرون است که به عنوان متولی این حوزه حداقل در روستاهایی که تنش آب وجود دارد باید مسئولیت بپذیرد و فکری برای کشاورزی و دامپروری بکند.
مصرف گرایی و عدم فرهنگ سازی صحیح یکی دیگر از مشکلات حوزه آب خوزستان است که برای حل آن کاری نشده است و برخی از مشترکین بدون توجه به اینکه آب یک کالای گران و هزینه بر است آن را هدر می دهند. آنگونه که مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خوزستان گفته در اهواز با جمعیت یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفری باید نهایتا ۴۰۰ هزار مترمکعب در شبانه روز آب تامین شود اما با وجود تامین ۷۵۰ هزار مترمکعب آب، باز مشکلات آبی وجود دارد. البته بخشی برای مصرف زیاد و بخش دیگر به دلیل فرسودگی شبکه و هدر رفت آب و بخش دیگر همان انشعابات غیر مجاز است که به آن اشاره شد.
این موارد مطرح شده که نیاز به برطرف شدن دارد در کنار عدم برنامه ریزی و نگاه یکسان به مناطق، فرسودگی شبکه آب و فاضلاب، کمبود اعتبارات و حتی بعضا هدر رفت منابع تخصیص داده شده به علت نبود کار کارشناسی، باعث شده تا چالش های آبی استان هر روز نمود بیشتری پیدا کند و خروجی آن این باشد که ۷۰۰ روستای خوزستان با تنش آبی رو به رو هستند و در برخی شهرها نیز مردم به کمیت و کیفیت آب معترض باشند.
یک واقعیت انکارناپذیر وجود دارد که متناسب با رشد و پراکنش جمعیت باید زیرساخت ها تقویت شوند تا جوابگوی جمعیت باشد. مساله ای که گویا در سال ها و دهه های گذشته در خوزستان مورد غفلت قرار گرفته و نقاطی در استان وجود دارد که هنوز شبکه آبرسانی آنجا نرفته است.
آیا در قدیم غیزاینه ها نبوده اند و یک شبه از دل خاک در همین سال ۹۹ بیرون آمده اند و یک شبه مشکل تامین آب پیدا کرده اند یا از گذشته بوده اند ولی جدی گرفته نشده اند و دولت ها و مسئولین آمده اند و بدون توجه رفته اند تا اهالی آنجا مجبور شوند در چنین زمانی برای دیده شدن جاده ارتباطی را مسدود کنند و آن اتفاق ها رخ دهد.
