۲۷ آذر و دو شمع خاموش آذری
۲۷ آذر و دو شمع خاموش آذری

در روزهای گذشته جسد دو تن از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز، در فاصله نه چندان دور از دانشگاه و خوابگاه پسران، که به شکل مرموزی جان باخته بودند، پیدا شد و جامعه دانشگاهی و بلکه دل هر شنونده خبر را به درد آورد.

در روزهای گذشته جسد دو تن از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز، در فاصله نه چندان دور از دانشگاه و خوابگاه پسران، که به شکل مرموزی جان باخته بودند، پیدا شد و جامعه دانشگاهی و بلکه دل هر شنونده خبر را به درد آورد. البته تا روشن شدن نحوه جانباختگی این دو دانشجو و اثبات صحت و سقم گمانه ها، نمی توان در باره آن سخنی قطعی به زبان آورد.
بی گمان با شنیدن خبر درگذشت مشکوک دو جوان دانشجو، لیستی از دلایل و عوامل و بسترهایی که می تواند منجر به جانباختگی آن دو شده باشد در اذهان نقش می بندد.
در هر حال، این دو دانشجوی از دست رفته، دو نمونه از نسل جوان جامعه امروز ایران بودند که هیچ تفاوت معنا داری با دوستان و همکلاسی ها و دیگر جوانان در پهنه بزرگ ایران نداشتند.
اگر محیط های محل زیست و بزرگ شدن این دو جوان و مانند آن دو را بررسی کنیم به اماکن و شرایط و نیازمندی هایی مانند خانواده، کلاس درس، خوابگاه دانشجویی و نیارمندی هایی چون شغل و تشکیل خانواده و هزینه لازم برای گذران زندگی ساده و نیازمندی های عاطفی برمی خوریم.
بی گمان، وجود عیب و کاستی و فقدان و نبودن هر یک از نیازمندی های یادشده و ناسازگاری روحیه جوانان با شرایط فرهنگی جامعه و دانشگاه و احیانا ناامیدواری و بد بینی به آینده ای که دورنمای زیبایی ممکن است از آن نداشته باشیم، هر یک می تواند زمینه سرخوردگی و بی میلی به زندگی و از دست دادن توان بردباری را از انسان بویژه جوانان سلب کند و آنان را به بروز رفتار پرخطر فردی و اجتماعی وادارد.
افزون بر لزوم بررسی این آسیب ها در حوزه های فردی و خانوادگی، در بعد اجتماعی و آنچه که مربوط به حوزه سیاسی و امنیت روانی و سلامت رفتاری شهروندان می شود، تکرار و فراوانی پدیده هایی از این دست است که آرامش جامعه جوان کشور را تهدید می کند و باید در کانون توجه حکمرانان و مقامات عالی کشور قرار گیرد.
اگر به تاثیر و تاثر همه جنبه های اجتماعی در یکدیگر باور داشته باشیم، بروز آسیب های روانی و جامعه شناختی جامعه نمی تواند جدا و مستقل از وضعیت اقتصادی و فرهنگی و بلکه سیاست داخلی کشور، مورد بررسی قرار گیرد.
بررسی علمی و بدور از جانبداری و وابستگی سیاسی و حکومتی، تنها راهی است که پژوهشگران و کنشگران فرهنگی و اجتماعی را می تواند به راه حل های موثر برای سالم سازی جمعیت جوان کشور از خطرات، برساند.
جمعیت جوان کشور چه پسران و چه دختران به سان ثروت بی پایان و ذخیره روزهای دشوار هستند که ملت های رو به رشد را می تواند در بزنگ ها، فریاد رس و راه گشا باشد.
جامعه ایران ، امروز بیش از هر وقت دیگر نیازمند جوانان بانشاط و امیدوار و سرزنده است و بر این پایه، استادان حوزه و دانشگاه باید در حمایت و پشتیبانی از این قشر و برآوردن نیازمندی های آنان از هیچ کوششی دریغ نکنند.
۲۷ آذر، روز وحدت حوزه و دانشگاه است. کاربرد و کارکرد این وحدت در زمان حاضر، یاری رساندن به یکدیگر در فراهم کردن محیط هایی امن برای رشد و امیدواری جوانان کشور است.